ଜୟ ଯୀଶୁ ମୋର ପ୍ରଭୁ

ତୁମ ନାମ ଧନ୍ୟ ହେଉ

ପଡ଼ିଥିଲି ପାପ ପଙ୍କେ ମୁହିଁ ଅନ୍ଧାରେ

ଉଦ୍ଧାରିଲ ମୋତେ ପ୍ରଭୁ ସ୍ଵହସ୍ତରେ

କେଡେ ଦୟା କଲ କେଡେ ପ୍ରେମ କଲ

ତୁମରି ଅନୁଗ୍ରହରେ

ହୃଦୟରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଥିଲା ପାପ ଅନ୍ଧକାର

ତୁମ ଜ୍ୟୋତିବଳେ କଲ ଦୂର ତିମିର

ଆଲୋକ ଆଣିଲ ଅନ୍ଧାର ଦୂର କଲ

ତୁମରି କରୁଣାରେ

କେଡେ ଉତ୍ଥାନ ପତନ ଆସିଲା ଜୀବନେ

ତୁମେ ଆସି ରକ୍ଷା କଲ ଅତି ଜତନେ

ତ୍ୟାଗ କଲ ନାହିଁ ବିତାଡ଼ିଲ ନାହିଁ

ରଖିଲ ପ୍ରେମା କର୍ଷଣେ